Sinds de komst van Netflix worden we overspoeld met kijkmateriaal van over de hele wereld. Van Afrika tot in Amerika, van op de Himalaya tot in de woestijn, echt letterlijk van overal is er content beschikbaar. En toch, hoe gek het ook klinkt, grijpen de meesten van ons snel terug naar het klassieke Vlaamse, Engelse en/of Amerikaanse aanbod. Blogster Rebeca had het eerder al over haar favoriete Spaanse Netflix-series. Ik introduceer je vandaag tot mijn Scandinavische all-time favorite: The Bridge. Of Bron - Broen. The Bridge speelt zich af in twee steden: het Zweedse Malmö en de Deense hoofdstad Kopenhagen. Beide landen worden met elkaar verbonden via een brug, welke een belangrijke rol zal spelen in de serie. Het verhaal start namelijk met een lijk net in het midden van de verbinding. Hierdoor wordt het onderzoek toegewezen aan zowel het Zweedse als het Deense politiekorps. Meer wil ik nog niet verklappen, maar ik kan je wel al zeggen dat deze nauwe samenwerking leidt tot iets of wat vreemde, maar wel oprechte vriendschappen. Ideaal om te bingewatchenOndertussen zijn er al vier seizoenen van Bron - Broen verschenen op de Deense en Zweedse televisie. Voor ons is het voorlopig nog even wachten op deel 4 aangezien er op Netflix momenteel slechts drie seizoenen te bekijken zijn. Maar geloof me: dat is al meer dan voldoende om eens goed te bingewatchen! Het ene deel is, zoals bij elke serie, al beter dan het andere. Persoonlijk vond ik het eerste en het derde seizoen tot nu toe het beste. De constante in de serie is dat de hoofdpersonages in elk deel een seriemoordenaar achterna zitten. Zowel in seizoen 1 als in seizoen 3 vond ik het verhaal het best uitgewerkt. Zo goed zelfs dat je je als kijker tot op het einde afvraagt wie het nu eigenlijk gedaan heeft! Complexe karakters, een sappig taaltje en prachtige vergezichtenOp het eerste zicht lijkt een Scandinavische politieserie niet zo verschillend van Aspe of Flikken bij ons. En toch is het dat wel. De verhaallijnen van The Bridge zijn veel complexer en verder uitgewerkt. Ook vind ik de personages in de serie elk op zich al een sterk staaltje televisie maken. Saga, het hoofdpersonage en lid van de Zweedse recherche, is zo complex en toch herkenbaar. Ze is heel gefocust en is graag op zichzelf, maar tegelijkertijd heeft ze veel nood aan vriendschap en hecht ze zich snel aan mensen.
Naast sterk uitgewerkte karakters, is het taaltje ook heel aanstekelijk. Zweden en Denen verstaan elkaar vrij moeiteloos indien er traag wordt gesproken. En als je goed luistert, herken je soms ook Nederlandse woorden. Ik geef wel toe dat de serie door de taal niet zo ontspannend was als pakweg een Engelse variant. Het verhaal kan soms heel complex zijn en dan is het dubbel zo belangrijk dat je de ondertitels goed volgt om helemaal mee te zijn. Bij een Engelse serie kan je gerust even wegkijken zonder de essentie van de zaak te verliezen, maar wanneer je moet volgen in het Zweeds en Deens is dat een ander paar mouwen. Tenslotte wil ik het nog even hebben over de prachtige omgeving waarin de serie zich afspeelt. Tijdens het kijken zie je vaak magnifieke vergezichten. Het camerawerk is overigens ook een pluim waard. De camera beweegt zich zo naadloos en uit soms zo'n verrassende hoeken dat het bijna iets artistiek heeft. Een streling voor het oog! Ine.
0 Comments
Leave a Reply. |