Photo: atwoodmagazine.com “Eindelijk” was het woord op iedereens lippen toen Communion, het debuut album van het Britse electropoptrio Years & Years uitkwam. Kan het album de verwachtingen echter inlossen van iedereen die danste op het zomerse King of meezong met het meer emotionele Take Shelter? Communion is een album over liefde, tumultueuze relaties en ups en downs, hoewel de essentie van het album verscholen gaat onder meezingbare teksten en opzwepende beats. Het album opent met het omineuze Foundation, een nummer over eenzijdige relaties en liefdesperikelen. Over een onheilspellende beat zingt Olly Alexander there’s a scratch on your shoulder/crushes me like/crushes me like lead. Op veel manieren vormt dit nummer, dat de tweestrijd tussen het beëindigen of het voortzetten van een gewelddadige of asymmetrische relatie illustreert, een synthese voor de rest van het album. Het is tevens het enige nummer dat deze negatieve emoties niet verhult in een catchy electropop-jasje, en is het wellicht niet wat je van Years & Years zou verwachten als je meezingers zoals het positieve, hoopvolle Shine op de radio hebt gehoord. Ook Real, Desire, Ties en Worship zijn fenomenale dansplaten, maar onder de synths, beats en claps gaan opnieuw pijnlijke en moeilijk bespreekbare thema’s verscholen, zoals onbeantwoorde liefde, gemengde gevoelens na een breuk en geheime liefdesrelaties. Ook Eyes Shut is op dat vlak een typisch nummer voor Communion: het gaat gedeeltelijk over gevoelens van sociale angst en de achtergrond van zanger Alexander als acteur. Over de paradox tussen wat iemand binnenin kan ervaren en wat je tegelijk aan het oppervlak kan verbergen. "I've got the lines/Oh it's brighter this time, this type of mine/this disguise"
Waar de teksten en de muziek elk hun eigen kant uit lijken te gaan, zijn de nummers op Communion perfect in balans voor iedereen die even geen zin heeft in diepgang en gewoon wil genieten van muziek. De stem van Alexander kan erg veel aan, en kan krachtig zijn zoals in het refrein van Gold, of kwetsbaar zoals in Memo of Eyes Shut. Ook muzikaal zijn de nummers erg veelzijdig, hoewel het album iets meer leunt in de richting van “dansbaar” dan “breekbaar”. Sue.
0 Comments
Leave a Reply. |