Photos: Mathilde
Mijn Amsterdamse hoofdstuk zit erop. Na tien maanden vol grachten, harde G’s en Hollandse rechtuitheid pak ik mijn spulletjes en verhuis definitief weer naar Maastricht. Wordt heel leuk, maar ik ga the Dam missen – en dan heb ik het niet over de kroketten uit de muur en de coffeeshops.
Altijd wat te doen
Moi stadsmus. Ik heb nood aan een stadsleven met continu entertainment vlak bij mij. En entertainment blijkt een Amsterdamse specialiteit! Ik ging koopjes scoren op de IJhallen, huurde zo’n suffe waterfiets voor op de grachten, ging dansen tot in de vroege uurtjes, bezocht de oudste bioscoop van de stad, ging voor het eerst in m’n eentje naar een concert, bezocht prachtige musea en tuinen, aanschouwde een musical in het mooie Delamar Theater, et cetera. De verveling kreeg geen kans in deze bruisende metropool – de spaarrekening ook niet. Vegan heaven Na slechts enkele weken in Amsterdam maakte ik mijn definitieve omslag van vleesonthouder naar veganist. Dat bleek de start van een van de prachtigste ontdekkingstochten ooit: van heerlijke donuts bij VegaBond tot een verfijnde risotto bij Meatless District, van retelekkere burgers bij Vegan Junk Food Bar tot plantaardige milkshake bij Dophert. ’s Nederlands hoofdstad blijkt een walhalla voor veganisten – ik heb mijn ‘to visit’-lijst nog niet eens kunnen afwerken in al die maanden, dus ja, ik moét wel een keertje terugkomen. Startblok Riekerhaven De woonmarkt in Amsterdam is een ware ramp voor wie niet uit een miljonairsbroek geschud is. Gelukkig zijn er mooie initiatieven die wonen in de stad betaalbaar maken voor jongeren. Zo kwam ik terecht bij Startblok Riekerhaven, waar jonge statushouders (vluchtelingen uit bijvoorbeeld Syrië of Eritrea) en Nederlandse jongeren (en voor een keertje een Belg, gniffel) een soort van gemeenschap vormen. Ik werd er bij een méga chille roommate geplaatst en heb me er vanaf dag 1 thuis gevoeld. Op Startblok mag je zijn wie je bent, dus ik werd yogajuffrouw, natuurlijk. Ik ga dit kleine, aparte wereldje ontzettend missen.
Yogajuf Mathilde
Het Vondelpark Het is zo cliché als het groot is (47 hectare, om precies te zijn), maar wat heb ik genoten van mijn hardlooprondjes in het Vondelpark. Je loopt er letterlijk nooit alleen: het is de meest geliefde sportplaats van de stedelingen. Ook voor een picknick bleek het park een toplocatie. En je kan er papegaaien spotten! Sakkeren op toeristen Het centrum van de stad stikt van de toeristen, en daar mag je niet over zeuren wanneer je er zelf een bent. Maar als local mag dat dus wel. Sure, ik heb al wel eens een zaag gespannen over die Japanners die OP HET FIETSPAD staan terwijl ik gewoon efficiënt erlangs wil zoeven, maar stiekem vond ik het wel leuk om arrogant mijn bel te laten rammelen en met mijn ogen te draaien à la “Oh my God, wéér toeristen terwijl ik net een erg belangrijke afspraak heb langs de Prinsengracht”. Ik had uiteraard nooit echt iets belangrijks te doen, maar dat hoeven die toeristen niet te weten.
Jup, mijn hartje huilt. Maar gelukkig ligt Amsterdam vlakbij: I’ll be back. Want ja, die ‘to visit’ lijst…
Mathilde.
0 Comments
Leave a Reply. |