KOTGEHEIMEN | Loes de kotpoes

Slechts één nieuwe student dit jaar in onze bende op kot. Er wordt veel te weinig kattenkwaad uitgehaald. Over katten gesproken, het werd tijd voor een nieuw avontuur. Zo verwelkomen we onze nieuwste aanwinst: Loes de kotpoes.

Vooraleer we besloten een katje te nemen, hebben we uiteraard lang nagedacht. Wie gaat daarvoor zorgen? Waar mag het katje overal komen? Allemaal logistieke overwegingen die eerst moesten worden besproken voor je samen een avontuur kan aangaan, want geloof het of niet, we zijn net als een klein gezinnetje dat graag samen dingen doet, maar ook samen nadenkt over  serieuze dingen zoals een kotpoes.

We besloten er toch eentje te nemen (want wie kan katten weerstaan?) en al snel mochten we haar gaan halen. De softie in mij kwam meteen naar boven. Ik keek de moederkat in de ogen en moest al bijna een traantje wegpinken. In mijn gedachten zei ik tegen haar: “we zullen goed voor je kleintje zorgen” en we legden het poesje voorzichtig op het fleece dekentje dat we voor haar hadden meegenomen.

Haar jankend stemmetje wanneer we wegreden, maakte me helemaal week vanbinnen.  Eenmaal thuis aangekomen, begon de exploratie. Zowel van het katje als van de studenten. Allemaal kwamen ze kennismaken, smolten direct weg en waren meteen verkocht aan dit lieve snoetje.

Zowel kat, kotmadam en student genoten meteen van de uurtjes waarbij de kotpoes rondrent als een zot (ook gekend als de XTC-fase), maar ook van de momenten dat ze zich oprolt in ons fleece dekentje en spinnend meegeniet van een serietje in de zetel.

Uiteraard, bij de intrede van een nieuwe bewoner moeten we feesten. Zo gaven we een poezenborrel op zondagavond en doopten haar tot Loesje het kotpoesje.

Loesje, wees welkom!
 
Elke.