Zij die mijn Instagram take-over hebben gevolgd, zullen het wel weten. Een goede week geleden liet ik mijn twee bovenste wijsheidstanden verwijderen. Een ingreep die moest gebeuren en waar ik ongelooflijk zenuwachtig voor was. Met deze post wil ik jullie meenemen voor, tijdens en na de operatie. Ik had al enkele weken last van pijn aan mijn oor. Mijn eerste idee was dat het iets te maken had met mijn oor zelf of met mijn keel. Na een bezoek aan de tandarts, bleek het te gaan om een ontsteking aan mijn linker wijsheidstand. Deze was al volledig doorgegroeid en duwde tegen mijn wang. Rechts had ik slechts af en toe last want daar kwam nog maar een puntje door het tandvlees piepen. Uiteindelijk werd besloten om ze allebei te verwijderen, aangezien ze sowieso te weinig plaats zouden hebben en zelfs mijn voorste tanden scheef zouden duwen. Mijn onderste wijsheidstanden mochten gelukkig blijven staan. #1: Laat je niet bang makenTijdens een eerste consultatie bij de kaakchirurg, zei hij meteen: "Laat je niet gek maken, hé!" En ja, hoor, had hij even gelijk. Ik kreeg de gekste verhalen van familie en vrienden te horen. "Je wangen zullen alle kleuren van de regenboog krijgen!", "Je wordt sowieso een mooi hamstertje!", "Volledige verdoving is echt slecht voor je!" en "Ik ben wakker geworden tijdens die operatie!" Het zijn maar enkele voorbeelden van de vele doemscenario's die naar mijn hoofd werden geslingerd. Ik kan je nu, een week na de operatie, zeggen: niets van dat alles is waar. Het blijft uiteraard een chirurgische ingreep, maar niet iedereen reageert daar hetzelfde op. Bij mij is alles vlekkeloos verlopen. En ook achteraf heb ik weinig tot geen pijn gehad. Probeer je dus op voorhand vooral niet te veel zorgen te maken. #2: De ingreep is zo gepieptBij onze eerste ontmoeting gaf de dokter mij de keuze: volledige of plaatstelijke verdoving. Aanvankelijk koos ik voor een plaatselijke narcose omwille van de waarschuwingen van familie en vrienden. De chirurg zag dat ik twijfelde en stelde me gerust. Hij vertelde me dat een volledige verdoving helemaal niet zo erg is en dat de kans groter is dat je een auto-ongeluk krijgt dan dat er iets misloopt met de anesthesie. Achteraf gezien vond ik het eigenlijk ook wel fijn, die volledige narcose. Ik ben het type persoon dat zich snel opjaagt en ik denk dat als ik alles had gehoord, ik dat toch wat minder prettig had gevonden. Ik ben op de operatietafel gaan liggen, ik heb twee prikjes in mijn arm gehad en ik viel in slaap. Ik heb niets gemerkt tot ze me wakker maakten in de recovery. Het was dus eigenlijk zo gepiept. Ik wil hier niet beweren dat jullie nu allemaal resoluut voor volledige verdoving moeten kiezen. Ik denk eerlijk gezegd dat je moet doen waar je jezelf het beste bij voelt. Weet gewoon dat anesthesie heus niet zo erg is. Dokters zijn getraind in wat ze doen en weten welke risico's aan een operatie verbonden zijn. #3: Je ziet er niet uitIk ga niet liegen. Na de ingreep zag ik er niet bepaald op mijn best uit. Ik werd wakker met bloed op mijn gezicht van een bloedneus, ijs tegen mijn wangen en een nogal vieze smaak in mijn mond. Het is dus best wel even verschieten wanneer je voor het eerst in de spiegel kijkt, maar zwelling of verkleuring is er op dat moment nog niet te zien. #4: Hamsterwangen, of niet?De dokter gaf me na de operatie informatie mee voor de nazorg. Daarop stond dat er vanaf de tweede dag wat zwelling kon ontstaan en dat deze vanaf dag 4 zou afnemen. En zo geschiedde! De dag na de ingreep stond ik op met één gewone wang en één dikke wang. Naar verluidt is dat volledig normaal. Aan de ene zijde was mijn wijsheidstand namelijk al volledig doorgekomen, maar aan de andere kant niet en hebben ze moeten snijden. Aan deze zijde kreeg ik dus een dikke wang. Merk wel op: dik is relatief. Het voelde voor mij dik aan, maar het was niet te zien voor buitenstaanders. Enkel voor zij die erop letten en het wisten, was het zichtbaar. Volgens de dokter is de kans op hamsterwangen ook heel wat kleiner bij het verwijderen van de bovenste wijsheidstanden. Dat heeft te maken met het aantal zenuwen en de botstructuur. Bovendien is het heel afhankelijk van persoon tot persoon. Het wil dus niet zeggen dat als je je wijsheidstanden laat verwijderen, je sowieso hamsterwangen krijgt. #5: Alle kleuren van de regenboogEr was me gewaarschuwd voor blauwe kaken, maar ook dat viel vrij goed mee. Vanaf de vijfde dag merkte ik aan één zijde een beetje gele verkleuring op. Dat was bizar, want het heeft nooit blauw gezien. Die fase heeft het blijkbaar overgeslagen, maar daar klaag ik niet over! Uiteindelijk is ook dit afhankelijk van hoe snel je bloeduitstortingen krijgt en hoe je tanden moeten verwijderd. Bij mij viel het gelukkig dus wel mee. Ik kon het gemakkelijk maskeren met make-up en na een week was het volledig weg. De blauwe plek op mijn hand van het infuus bleef zelfs langer ;-) #6: Pijn?Achteraf bekeken heb ik niet veel pijn gehad. Ik mocht dagelijks drie pijnstillers nemen en dat heb ik enkel de eerste twee dagen gedaan. Op dag 3 nam ik slechts één pijnstiller, en nadien zelfs niets meer. De pijn viel dus eigenlijk wel mee. Ik moet wel toegeven dat ik me heel strikt aan de voorschriften van de dokter heb gehouden: geen warm eten in de eerste 24 uur, de eerste twee dagen goed ijs leggen en voldoende water drinken. Ik ben van mening dat artsen dat advies niet voor niets geven en dat het genezingsproces ten goede komt. Misschien zorgt het er ook wel voor dat je minder pijn hebt. #7: Medicatie? Zoals ik al zei, slikte ik na de ingreep wat pijnstillers. Daarnaast nam ik ook vier dagen antibiotica en moest ik mijn mond spoelen met speciaal mondwater. De antibiotica vormde voor mij wel een probleem. Het ging om een heel zware dosis die mijn maag uiteindelijk niet zo goed kon verdragen. Hoewel ik de pillen telkens bij het eten nam, werd ik toch altijd ongelooflijk misselijk. Heb je dus een gevoelig maagje? Dan kan je dat misschien best even melden aan de dokter. De mondspoeling gebruik ik nu nog steeds. Er zijn geen specifieke richtlijnen gegeven, dus gebruik ik het gewoon tot het op is. Het is immers niet schadelijk en heeft zelfs een frisse smaak. ConclusieIk wil jullie in deze post geen medisch advies geven. Ik wil gewoon duidelijk maken dat er ook andere verhalen zijn dan de verschrikkelijke horror stories. Ik raad je aan om te doen waar jij je goed bij voelt, naar het advies van je arts te luisteren en gewoon een paar dagen rustiger aan te doen. Dan komt alles vanzelf in orde.
Ine.
0 Comments
Leave a Reply. |