FOMO, dat ken je wel. Tenzij je mijn mama bent (hoi mama!) of het voorbije jaar in coma lag (nu lag je hopelijk niet effectief in een coma – awkward, maar in dat geval: blij dat je weer ontwaakte en bedankt dat je mijn column leest). Maar dus speciaal voor mijn mama en tot voor kort comateuze lezers: FOMO is een ‘hippe’ term (de aanhalingstekens verraden mijn aversie tegenover dergelijke termen) die staat voor Fear Of Missing Out, oftewel de angst om leuke dingen te missen. Foto’s van een feestje verschijnen op vrijdagavond op Facebook en je bent er niet bij? Dra-ma. Of niet?
0 Comments
Ik ben mijn haar aan het laten groeien – althans voorlopig toch. Want typisch aan haar laten groeien, is die vervelende tussenlengte, de lengte waarop je geen kapsel meer hebt, maar gewoon maar haar. En niemand wil gewoon maar haar.
’t Is gemakkelijk hé, lachen met iemand anders. Kan je het je inbeelden als je dat nu gewoon eens niet zou doen? Wat als je niet zou lachen met iemand, als je geen vooroordelen zou vormen of als je niet over iedereen je mening klaar zou hebben? Dus eigenlijk: wat als je gewoon eens effe chill zou doen?
“27 jaar geleden was ge nu heel zwanger hé. Ik vind 27 een beetje te oud. Maar ik zie er ni zou oud uit denk ik.” Lief als mijn mama is, beaamde ze dat ik er inderdaad nog geen 27 uitzie. Verjaardagscrisis succesvol vermeden, al was het nog even spannend toen een collega dacht dat ik 29 werd (“Had gij dat eens niet gezegd?” NIET DUS, geef dat paaseitje maar terug!).
|