Foto: thecreativepanic.com De stap was gezet om een tattoo te nemen. Ik overhaalde mezelf en gaf alle weerstand een plaatsje. Intussen zoek ik in de wirwar van Instagram, waar mini-tattoos opeens de trend geworden zijn. Tijd om aan een ontwerp te beginnen. Ik zou niet durven zeggen dat ik een tekentalent ben, ABSOLUUT niet. Toch weet ik wel wat ik wil. Graag zou ik een tattoo willen hebben die zegt wie ik ben en wat ik voel voor mezelf. Ik sta positief in het leven en ben heel erg gelukkig. Dat zou mijn tattoo moeten kunnen zeggen. Met dat in het achterhoofd ging ik dan op zoek en ik besefte al snel dat ik niet wilde wat een ander had, want er is niemand zoals ik. Ik nam een potlood en papier (dat was al een half uur zoeken, ik vond ook nog een passer, hoera) en ging aan de slag. Mijn sessie van zelfanalyse kon beginnen. Vrienden die me kennen, zouden me kunnen omschrijven als iemand die altijd zoekend is, naar zichzelf, naar uitdaging en naar iets nieuws. Iemand die zoekend is, kan best wel gebruik maken van een kompas dacht ik dan. Dat werd dan een kompas. Een kompas is niet genoeg, ik ben niet enkel zoekend, ik wil ook eeuwig jong en blij blijven. Ik hoop dat ik me voor altijd zo jong kan blijven voelen, zoals ik me nu voel. En dat ik de veerkracht kan tonen zoals ik nu ben en dat ik even vrolijk door het leven huppel als op dit moment. Zo dartelend veerkrachtig als een jonge hinde. Dat zal het worden, een hert. Er moet nog een jong hert bij. Maar dan loop ik vast, want cirkels trekken met een passer lukt nog net maar een hert tekenen gaat een stapje te ver. Ik moet dus op zoek gaan naar een artiest die me helpen kan. Gelukkig ben ik omgeven door creatievelingen en kan ik rekenen op de steun van een artiest. Het is van vitaal belang dat je tattoo kan worden zoals jij dat wil. Het vraagt een heel goede luisteraar en een goede gesprekspartner om uit te vissen hoe je het precies hebben wil. Ik mail mijn inktartiest mijn foto van het kompas en vertel dat ik op zoek ben naar een hert. Ik zeg hem wat de tattoo zou moeten zeggen. En geloof het of niet, hij snapte dat. Meteen ging hij over tot enkele ontwerpen en in drie stappen kwamen we tot resultaat. Nu afwachten tot oktober, dan laat ik hem zetten!
Elke.
0 Comments
Leave a Reply. |