Foto: pinterest.com Opnieuw beginnen met sporten is niet evident. Zeker niet als het zoals nu al te warm is om te zuchten en de mojito of paella lonken. Ik koos ervoor om die verlokkingen naast me neer te leggen (toch zo veel mogelijk) en mezelf weer op te trekken aan het lopen. Maar dat ging niet vanzelf. # 1 Wat vooraf gingDaar zat ik dan, op het strand mijn buik intrekkend, zo gepositioneerd dat mijn ontstoken kniewonde (hoge hakken op kasseistenen, don’t ask) niet in het zand kwam, naar andere bikinilijven te turen. Want doen we dat niet allemaal? In het subtropisch zwembad, op het strand of op een beach party de schade opmeten. “Oef, ik ben niet diegene met de dikste billen / kleinste borsten / ergste blubberbuik / meest scheve knieën / vul zelf aan naargelang je zelfverklaarde probleemzone of humeur…” Ik zal wel niet de enige zijn die al aan een geliefde vroeg: “zie ik er zo uit?”, wijzend naar een dame in plus-size en stiekem hopend op een “maar neen, natuurlijk niet”. Helemaal fout, ik weet het, en eigenlijk weet ik ook wel dat het “vanbinnen zit”, maar op dat moment was het voor mij voldoende stimulans om de hoge hakken op te bergen en de loopschoenen weer op te pakken. # 2 Hoe ik toch doorgingEr is goed en slecht nieuws. Laat ik maar starten met het slechte nieuws: opnieuw beginnen lopen na een (al dan niet noodgedwongen) pauze sucks big time. De eerste keer lijkt het alsof je conditie helemaal weg is en schieten er allerlei rampscenario’s door je hoofd. Ik liep tot 1 km/u trager dan het tempo dat ik voordien zeer makkelijk haalde en ik had het gevoel dat ik met moeite de helft van de gewone tijd kon volhouden. Dat viel lelijk tegen, maar gelukkig heb ik in mijn naaste omgeving een aantal anciens die weten wat het is om opnieuw te starten en die me verzekerden dat het weer goed ging komen.
En inderdaad, thuisgekomen bleek ik helemaal niet uitgeput, de volgende keer ging het al veel beter en bij de derde keer haalde ik weer het niveau van vooraf. Mijn enkels waren weer helemaal mee en mijn ademhaling had ik best onder controle. Ik installeerde het trainingsprogramma voor de volgende mijlpaal op mijn gsm en voelde weer de spanning van op te bouwen naar iets nieuws. Dus dat is het goede nieuws: als je doorzet, dan ben je eigenlijk zo weer op je gewone ritme en raakt je conditie weer snel op peil. Je niet laten meeslepen door de teleurstelling of door een laag zelfbeeld en gewoon doorzetten, omdat het fun is om gezond te leven en je weer goed in je vel te voelen. Klinkt goed, toch? In plaats van naar andere bikinilijven te turen op een strand, glimlach ik dus breed naar mezelf in de spiegel en is happiness mijn nieuwe norm. Doen jullie mee? Nelle.
1 Comment
martine nieuwborg
15/8/2015 02:45:00 am
Tof, zo voortdoen
Reply
Leave a Reply. |