Foto: Google.
Zoals jullie misschien wel weten ben ik niet verlegen om mijn ‘bankhangerskills’. Ik kan heel erg genieten van een middagje netflixen in het weekend. Verstand op nul en series verslinden bij de vleet. Mijn meest recente ontdekking: Élite. De Spaanse serie wordt vergeleken met een mix van Gossip Girl en Pretty Little Liars, en dat is gezien de setting en plot niet helemaal gelogen.
0 Comments
Foto: El Bosque.
Reisbegeleider zijn, dat is heel vaak met je gat in de boter vallen en de mooiste stukjes van de wereld mogen ontdekken en verkennen in het gezelschap van een toffe groep. Net voor het hoogzomer werd, trok ik naar het mooie Andalusië in het zuiden van Spanje. Ideaal om te wandelen, zwemmen, kajakken en paard te rijden, zonder de loden hitte op onze snoet. Op het programma geen klassieke trip naar Granada, Sevilla en Córdoba. Nee, we kozen voor een reisje ‘off the beaten track’. Zonder internet. En of dat in de smaak viel! "Foto: Google.
"5 oktober. 13.34u. Daar staat ze. Eenzaam op het lege perron, in een Franse stad. Niet in iemands armen. Niet haastig op weg naar de uitgang. Ze staat alleen op het perron, haar koffer naast haar. Haar tranen stromen over haar wangen. Zo langzaam dat je ze kan tellen. De trein die haar hier bracht, raast steeds verder weg. Op die trein ligt het enige op heel deze wereld waar Anna nog iets om gaf: een boek met daarin een envelop met 23 brieven. Dit is het verhaal van twee mensen. Het is een liefdesverhaal. En het is er geen." Raker dan die omslagtekst kan je het niet bedenken. Foto: pinterest.
Nee, kerst is nog lang niet in het vooruitzicht (al begint de tijd wel te korten), maar het trouwseizoen is wel in volle gang. Een stralend zonnetje, de bloemen in volle bloei, een mooi getinte huid, je zou voor minder tijdens de zomermaanden je trouw willen organiseren. En zo denken mijn vrienden en vriendinnen er jaar na jaar over. Plezant, dat wel, want ik feest graag mee, strek mij dansbenen ook al eens graag met een exotisch drankje in de hand, ik initieer op tijd en stond al eens een lambada (of gelijk welke andere sociaal aanvaarde groepsdans op trouwfeesten) en ik eet met plezier een stukje van de bruidstaart (of twee of drie). En nu het nog steeds solden zijn, is het ideaal om nog een paar kleedjes op de kop te tikken. |