Volgens Louvintage-blogger en sexperte Nathalie zijn er 5 situaties waarin de gemoederen tussen geliefden al eens hoog kunnen oplopen. De eerste situatie omschrijft zij als de Ikea-relatietest - spreekt voor zich - and it got me thinking. Mijn gedachtespinsels bevestigden wat ik al wist: “How zeg, wij zijn een keigoei koppel!”. Hoe dat komt? Ik noem het logica. Tijd voor wat Ikea-geïnspireerd relatieadvies me dunkt!
0 Comments
Ik babbel best veel op een dag. De conversaties die ik voer, gaan vaak over alledaagse dingen. Over wat ik in het weekend ga doen, over wat ik ga koken of waar ik graag op restaurant ga. Het gaat ook al eens over mijn toekomst, over waar ik graag wil wonen. Of ik later een hond of een kat wil. Mijn gesprekpartners delen mij vervolgens hun kijk op die dingen mee, en dan blijkt dat ze het niet altijd eens zijn met mij. Prima, zou je denken, zo gaat dat in een gesprek. Inderdaad, alleen zou het fijn zijn als sommigen hun mening wat minder zouden opdringen, zeker als je hieronder leest over wat een pietluttige dingen dat dan gaat. Wat wil ik dat volgens anderen niet helemaal oké, of zelfs niet cool genoeg is?
“Hey Valérie, ik had beloofd om snel terug te komen op ons gesprek van gisteren. We zagen een aantal zeer sterke kandidaten, met toch een hele hoop ervaring.” Kijk, daar heb je het. In mijn hoofd smeedde ik alvast duistere plannetjes om die rotmensen met ervaring voorgoed te doen verdwijnen. Want dat verdienen ze, de onderkruipsels.
Nog niet zo lang geleden hield ik in Noorwegen grassprieten vast, zodat ik niet van een berg zou rollen. Moet geen zicht geweest zijn, maar dat even terzijde. Vandaag zit ik veilig in mijn zetel en hou ik lichtpuntjes vast, zodat ik niet in dat gevreesde zwarte en uitzichtloze gat zou rollen. Dat lijkt me erger dan van een berg tuimelen, want dat levert geen spannend verhaal op. En bovendien ben ik bang in het donker. Daarom ben ik dan ook zeer tevreden met die sporadische lichtpuntjes. Ze doen je warm krijgen vanbinnen, net zoals toen in het pashokje maat 38 te groot bleek, terwijl ik de dag ervoor nog gulzig frietjes (van de frituur nog wel, oh-oh) naar binnen had gewerkt.
|