'How to get a great beach body', 'Get your best beach body ever in 21 days', 'Maak je lichaam bikini-klaar', 'Verlies snel gewicht met deze 10 tips, 'Zo krijg je een killerbody net als J-Law'. Komen ze jou ook bekend voor, deze titels? Wel, het zou mij niets verbazen aangezien dat soort artikels meestal begint te verschijnen in januari en meermaals per week onder onze neus wordt geduwd tot oktober. Daarna laten ze ons een maand of 2 met rust en mogen we genieten van de feestdagen, om daarna weer volop onder ons doos te krijgen door populaire media alom. Nu de zomermaanden er effectief zijn en iedereen op vakantie gaat, hangt het woord 'bikinilijf' mij als het zwaard van Damocles boven het hoofd. Het is zomer. Ik wil gewoon terrasjes doen en ijsjes eten zonder mij erna schuldig te moeten voelen zodra ik mijn browser open klik. Moe dat ik daarvan wordt, en kregelig, van iedere keer opnieuw het verwijt te krijgen dat ik een luie doos ben omdat ik niet iedere avond naar de fitness trek, en onzeker, want al die foto's van super slanke, afgetrainde vrouwen doen mijn zelfbeeld in elk geval geen goed. Ik ben geen fan van dat hele 'bikinilijf' gedoe, omdat het gewoon zo onrealistisch is, en wel om deze redenen.
0 Comments
Afspraken missen, verjaardagen vergeten, boodschappenlijstjes thuis laten liggen, verloren zijn als je smartphone waarin je hele agenda staat, het begeeft. Geloof me als ik zeg dat er een analoog systeem bestaat dat iedereen kan aanpassen aan zijn of haar vereisten.
Photo: lesartsdecoratifs.fr
Elk excuus om een citytrip naar Parijs te plannen is goed, wat mij betreft. “Mijn flesje Fragonard is leeg”, “Ik heb zo’n trek in falafel uit de Marais” of “Ik moet de bloemen op Chopins graf verversen”: het werkt voor mij allemaal om zonder schuldgevoel een Thalys te boeken. Maar dit jaar had ik het excuus der excuses, de numero uno beste reden ooit om de Franse hoofdstad te bezoeken: het EK voetbal! Neen, geintje: een expo over driehonderd jaar mode! Met iconische jurken, onbekende schatten en duiding voor wie wat bij wil leren. Mijn verwachtingen waren torenhoog, maar werden ze ingelost? Dat blondje, dat ben ik – en dat is nog wennen, want ik liep jarenlang als rossekop rond. Daar heb je dan meteen mijn eerste kenmerk: ik ben niet vies van een experimentje met mijn uiterlijk. Veertjes in mijn haar, zes verschillende oorbellen, tule-rokken zo breed dat wandelaars die me willen kruisen opzij moeten duiken, dierenprintjes en kleurencombinaties die volgens het boekje absoluut niet mogen: voor mij draait mode om speelsheid en lef, en dat is precies waarom ik er zo’n hart voor heb.
|